podręcznik Podatkowej Oficyny Wydawniczej

Podręcznik Podatkowej Oficyny Wydawniczej – egzamin ustny na doradcę podatkowego

Egzamin ustny na doradcę podatkowego – podręcznik Podatkowej Oficyny Wydawniczej.

Wstęp

Egzamin ustny na doradcę podatkowego jest zdawany przez osoby posiadające wykształcenie wyższe, które dodatkowo zdały egzamin pisemny dla doradców podatkowych. Należy zatem założyć, że zdający egzamin ustny na doradcę podatkowego  potrafią się uczyć i mają w tej materii opracowane własne, przynoszące sukcesy strategie. Dlatego w tym wpisie chciałabym głównie omówić sposób pracy z podręcznikiem „Egzamin ustny. Podręcznik zdającego” wydany przez Podatkową Oficynę Wydawniczą. Pozycja ta jest wydana w formie kart A4 i właśnie przez ten luźnokartkowy charakter może wzbogacić dotychczas wykorzystywane przez zdających sposoby nauki.

Jak już wspomniałam na wstępie, zdający egzamin ustny na doradcę podatkowego posiadają własne, skuteczne strategie przyswajania wiadomości, w tym miejscu chciałam przypomnieć jedynie podstawową receptę dotyczącą procesu nauki „repetitio est mater studiorum” (powtarzanie jest matką nauki). Przy przyswajaniu wiedzy nigdy nie należy zapominać o tej starożytnej mądrości i zawsze zarezerwować czas na powtórki.

Dlaczego najlepiej uczyć się z podręcznikiem Podatkowej Oficyny Wydawniczej?

1. O publikacji „Egzamin ustny. Podręcznik zdającego”

Publikacja „Egzamin ustny. Podręcznik zdającego” jest obszernym kompendium wiedzy potrzebnym do zdania egzaminów kwalifikacyjnych dla przyszłych doradców podatkowych. Obejmuje odpowiedzi na wszystkie pytanie wymienione w uchwale Państwowej Komisji ds. Doradztwa Podatkowego.

Konstrukcja odpowiedzi na pytanie jest składa się z trzech części:

  • treść przepisów na których oparto odpowiedź,
  • streszczenia odpowiedzi,
  • pełnej treść odpowiedzi.

Zaprezentowana konstrukcja odpowiedzi oraz luźnokartkowa forma podręcznika dają zdającemu możliwość sprawnego zarządzania procesem nauki.

2. Potęga zarządzania materiałem do nauki, czyli dlaczego forma luźnokartkowa jest najlepsza.

Forma luźnokartkowa, w swej istocie przypominająca fiszki, umożliwia elastyczne zarządzanie materiałem do nauki. Aby maksymalnie wykorzystać korzyści tej formy publikacji należy:

  1. Ustalić ile pytań dziennie będziemy przerabiać (patrz punkt 1 „Planowanie podstawą sukcesu”).
  2. Przygotować 5-7 zwykłych papierowych teczek do wiązania i opisać je w sposób następujący: „Do zrobienia w (tutaj: dzień tygodnia)” np. „Do zrobienia w poniedziałek”.
  3. Przygotować grubą teczkę „To już umiem”.

Jak to powinno działać? Na początku tygodnia wkładamy do teczek „dziennych” pytania, które mamy zaplanowane do nauczenia w danym dniu tygodnia. Każdego dnia przerabiamy przeznaczoną na ten dzień partię materiału. W ramach tygodnia możemy pytaniami zarządzać np. jeśli wiemy, że w poniedziałek idziemy do dentysty i będziemy mieli mniej czasu na naukę, to pytania z poniedziałku rozłożymy równomiernie na pozostałe dni tygodnia. Pilnuj jednak, aby w ramach tygodnia nie powstawały zaległości.

Ważne! Pamiętaj, aby powtarzać pytania! Przerobione pytania wkładaj do następnych teczek dziennych, np. jeśli przerobisz pytania z poniedziałku, to zdecyduj, kiedy chcesz je powtórzyć i wsadź je do odpowiedniej teczki, np. wtorkowej, środowej. Jeśli jesteś pewny, że dane pytanie jest już opanowane, umieść je w teczce „To już umiem :)” i  pamiętaj – czasami warto i do tej teczki zajrzeć.

Dlaczego system teczkowy ma sens?

  • Po pierwsze, codziennie otrzymujesz małą partię materiału, którą jesteś w stanie opanować. Twój mózg nie wpada w panikę widząc kilkaset  stron do nauczenia się.
  • Po drugie, system wymusza systematyczną pracę. Monitorujesz ewentualne opóźnienia w nauce i możesz nimi zarządzać poprzez przesunięcie materiału do innych teczek dziennych. Jednak lepiej nie dopuszczaj do zaległości!
  • Po trzecie, w teczkach widzisz pytania do powtórek, co mając na uwadze łacińska maksymę, „powtarzanie matką nauki”, może mieć fundamentalne znaczenie dla sukcesu egzaminacyjnego.
  • Po czwarte, nie uczysz się i nie powtarzasz pytań po kolei, pytania mieszają się. A przecież na prawdziwym egzaminie też otrzymasz pytania w  innej kolejności niż podano to w uchwale.
  • Po piąte, możesz pod kartki z odpowiedziami podpinać swoje notatki, streszczenia itd. Po prostu stworzyć swoje własne materiały.
  • Po szóste, teczka nie jest ciężka. Możesz zabrać ją ze sobą wszędzie. Nawet do pracy ;).

Sprawdź również, jak zdać egzamin ustny na doradcę podatkowego i nie zwariować. 🙂

Podręcznik zdającego egzamin ustny na doradcę podatkowego
Egzamin ustny na doradcę podatkowego. Podręcznik Podatkowej Oficyny Wydawniczej

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *